Wij vinden bomen eigenlijk heel gewoon. Ze behoren bij de aankleding van de stad. Ze produceren zuurstof en zuiveren de lucht. We vinden schaduw en koelte onder hun brede kroon. Ze geven rust in de drukte van de stad. Bomen kunnen eeuwenoud worden. Bovendien vertellen bomen in de stad hun eigen verhaal: legendes, historische feiten, gekke weetjes of interessante boomverhalen. Wij kunnen niet zonder bomen. Bomen verdienen onze verwondering, ons respect en onze bescherming.

Daarom nodigden wij je uit om jouw koesterboom te nomineren. Deze bomen namen we op in een eregalerij. Een deskundige jury heeft de boom met het sterkste verhaal uitgekozen.

Ook na de einddatum bleven fanatieke boomliefhebbers hun nominatie doorsturen. Daaruit blijkt dat mensen zich verbonden voelen met hun stadsbomen.

Meerdere verhalen lokten een spontane glimlach uit vanwege de herkenbaarheid. Andere verhalen hadden eerder een trieste ondertoon. Waar inwoners vrezen voor het verdwijnen van hun prachtige bomen. Enkele veteraanbomen krijgen wat meer bekendheid

Deze lijst werd opgevraagd door de groendienst van Leuven. Zij willen bomen wat meer in de kijker zetten en zullen bij sommige exemplaren infobordjes plaatsen.

Rode beuk

in de Erasmustuin te Leuven.

Fagus sylvatica ‘Atropunicea ‘of bruine beuk is een plant uit de napjesdragersfamilie en komt van nature voor in Europa.Beuken houden in de winter het roodbruine blad vast tot het voorjaar. De beuk vraagt een goed doorlatende grond, waar genoeg lucht moet inzitten. Beuk leeft in symbiose met een schimmel in de grond.

Ik woon er vlak bij, zegt Karine, en ik herinner mij als kind een immense rode beuk in de tuin van een tante, waar ik veel plezier heb beleefd. De donkerrode kleur maakt deze boom uniek. In een drukke straat als de Blijde Inkomststraat is het groen van de Erasmustuin een oase.

Rode paardenkastanjes

in de Erasmustuin te Leuven.

Aesculus carnea of rode paardenkastanje lijkt sterk op de witte paardenkastanje. Maar de bloemenpluim is roze. Hij wordt in mindere mate aangetast door de mineermot. Deze cultivar groeit trager dan zijn witte soortgenoot.

Deze bomen herinneren Jan aan zijn studententijd.

Ginkgo biloba’s

in het stadspark te Leuven.

De Japanse notenboom of Ginkgo is afkomstig uit China,  maar is via Japanse tempeltuinen door ontdekkingsreizigers meegebracht uit het verre oosten. De soort is tweehuizig, d.w.z. dat er mannelijke en vrouwelijke bomen bestaan. Aan de vrouwelijke boom groeien in het najaar een soort nootachtige vruchten. Nadat de vrucht is afgevallen  en begint te rotten verspreidt ze een onaangename geur. ‘Jinkwo’ betekent in het Japans zilveren abrikoos .

We hebben meer dan twintig jaar in de buurt gewoond, zegt Ana. Omdat we geen tuin hadden was het stadspark onze tuin..

‘Boom van ’t groot verdriet’

in de Naamsestraat.

Styphnolobium japonicum of Japanse honingboom is een bekende boom uit de vlinderbloemenfamilie. De boom bloeit in augustus met roomwitte bloemenpluimen die veel nectar bevatten. Daarom wordt de boom druk bezocht door de honingbij.

Patricia zegt dat ze in de jaren ’70 school liep in ’t Paridaens en elke dag voorbij deze boom liep.

Dat ze hem goed ‘soigneren’! Ik ken weinig van boomsoorten…, ik ken een eik en een den. En de spar, maar dat is alleen om te winkelen, vrees ik.

Virtuele beuk

bij het Hogeheuvelcollege, Naamsestraat  te Leuven.

Omdat hij er niet meer is maar je nog wel ziet waar hij gestaan heeft: nl. aan de vorm van het nieuwe gebouw van de Faculteit Economie. De arme boom heeft de bouwwerf niet overleefd.

Nu staat er een plataan, met een ruime boomspiegel, bekleed met klimop, om de wortels te beschermen tegen het jonge geweld van de studenten.

Noorse esdoorn

op de hoek van de Naamsestraat en de Verkortingstraat.

Acer platanoides of Noorse esdoorn komt van nature voor in Europa. De bloeiwijzen verschijnen het eerst  voor de blaadjes. Bij harde wind kunnen de gevleugelde vruchten tot vier kilometer ver weggeblazen worden.

Toen mevrouw Hilde haar dameskledingwinkel tien jaar geleden uitbreidde,  wilde ze ook aan de verfraaiing van haar straat bijdragen door een boom te planten. Daarvoor spaarde zij een inham in haar hoekpand uit. De groendienst van de stad vond dat een goed idee en stak een handje toe.

Rode beuk

op de speelplaats van het Sint-Pieterscollege te Leuven.

Fagus sylvatica ‘Atropunicea ‘of bruine beuk is een plant uit de napjesdragersfamilie en komt van nature voor in Europa.Beuken houden in de winter het roodbruine blad vast tot het voorjaar. De beuk vraagt een goed doorlatende grond, waar genoeg lucht moet inzitten. Beuk leeft in symbiose met een schimmel in de grond.

Deze boom werd eind jaren ’80 geplant. Ondertussen zijn  nog enkele lindebomen geplant. Heerlijk om in hun schaduw te zitten.

Tulpenboom

in de Kruidtuin van Leuven.

De bloem van de Liriodendron tulipifera of tulpenboom heeft de vorm van een tulp. Vandaar de naam. Maar het blad heeft ook een speciale vorm, het lijkt wel of er een stuk afgeknipt is. In het najaar kleuren de bladeren in schitterende tinten van goudgeel.

Deze boom is zowel indrukwekkend door zijn grootte als aantrekkelijk door zijn gewrongen stam en grillige takken. Hij doet mij ook telkens denken aan het geheimzinnige verhaal van Edgar Allan Poe: De Gold-Bug (vertaald als de gouden kever).